خیارشور محلی روستای زیارت به کویت صادر می شود!!

هیچ محدودیتی برای تنوع ادویه ها وجود ندارد.

خیار شور را می توان حتی با فلفل چیلی، دانه فلفل یا شوید تصفیه کرد و همیشه طعم جدیدی را ارائه می دهد.

جوشاندن خیار و کنسرو کردن به همین روش اشاره دارد.

تفاوت اصلی خیارشور محلی با ترشی این است که محتویات شیشه خودشان پخته می شوند یا خیارها در ظرف سرپیچ می جوشانند.

خیارهای پوست کنده یا خیارهای بزرگ به ویژه برای نگهداری از خیار مفید هستند. اینگونه انجام می شود، اینجوری درست میشه.

در مرحله اول، خیارها را در صورت لزوم پوست گرفته و به اندازه لقمه برش می دهیم.

پایه ساقه نیز باید برداشته شود، زیرا ممکن است مواد تلخ در آنجا جمع شوند.

حالا خیارها را نمک زده و می گذاریم یک شب بماند تا آب آن ها گرفته شود.

برای نگهداری از خیار به شیشه های سالم نیاز دارید که ابتدا در آب داغ با مهر و موم لاستیکی برای چند دقیقه بجوشانید و سپس استریل کنید.

این به طور ایده آل تمام میکروب هایی را که می تواند بر زمان نگهداری خیار تأثیر بگذارد، از بین می برد.

روز بعد خیارها را از آب نمک خارج کرده، به طور مختصر آبکشی کرده و در شیشه های استریل پر می کنند.

آب، سرکه، نمک، شکر و ادویه‌هایی که به خوبی با خیار می‌آیند مانند دانه خردل، شوید، فلفل یا برگ بو را در قابلمه به مدت چند دقیقه می‌جوشانیم، سپس در شیشه‌های نگهدارنده خیار ریخته و می‌بندیم.

از طرف دیگر، می‌توانید تکه‌های غواصی را حدود 4 دقیقه در مایه بجوشانید تا شفاف به نظر برسند.

برای حفظ واقعی خیارها، شیشه ها را اکنون در یک حمام آب در فر از قبل گرم شده قرار می دهند.

یک قابلمه یا ماهیتابه برای این کار مناسب است که در آن ظرف به ارتفاع چند سانتی متر از آب پر می شود.

سپس شیشه ها را حدود نیم ساعت در دمای 90 درجه سانتیگراد می جوشانند.

با استفاده از این روش می توان خیار را برای بیش از یک سال نگهداری کرد.

زیرزمین به عنوان مکانی برای نگهداری کوزه ها توصیه می شود تا خنک شوند و از نور محافظت شوند.